Dom Spotkań z Historią, Ośrodek KARTA oraz Fundacja Polsko-Niemieckie Pojednanie zapraszają na prezentację książki Ocaleni z Mauthausen
Relacje więźniów obozów nazistowskich systemu Mauthausen-Gusen

19 stycznia (wtorek), godz. 18.00. Dom Spotkań z Historią, ul. Karowa 20 w Warszawie. WSTĘP WOLNY
 

Książka ukazuje się w nowej serii "Historia Mówiona" wydawanej przez Dom Spotkań z Historią i Ośrodek KARTA. To wybór relacji byłych więźniów obozów systemu Mauthausen-Gusen,  uchodzących za najbardziej wyniszczające i okrutne wśród wszystkich nazistowskich obozów koncentracyjnych. O swoich przeżyciach opowiada ponad sto osób, które przeszły przez to skrajne doświadczenie. Książka jest efektem międzynarodowego projektu Mauthausen Survivors Documentation Project, w ramach którego Ośrodek KARTA nagrał około 170 relacji biograficznych obejmujących całe życie "ocalonych z Mauthausen". 
 

W spotkaniu wezmą udział byli więźniowie obozów systemu Mauthausen-Gusen.
 

Prof. Jerzy Kochanowski: Mimo że nazistowskie obozy koncentracyjne mają już olbrzymią i różnorodną literaturę, to ich obraz utrwalony w pamięci zbiorowej społeczeństwa jest nadal niezwykle schematyczny i jednowymiarowy. Jest to w niemałej mierze skutkiem celowej „polityki historycznej” okresu sprzed 1989 r., w której dopuszczano wyłącznie czerń i biel, wykluczając natomiast wszelkie odcienie szarości (których w lagrowym świecie nie brakowało).  Cenzura (ale i samocenzura) obejmowała również byłych więźniów, którzy albo nie mogli, albo – równie często – nie chcieli mówić o wszystkich  swoich doświadczeniach. Książka "Ocaleni z Mauthausen" ma wszelkie szanse przyczynić się do przełamania tego stereotypowego myślenia. Z jednej strony pokazuje  (czy wręcz uwydatnia) to, co wiemy już od dawna – jak straszną rzeczą były nazistowskie obozy, jak niewyobrażalną gehenną było życie w nich, jak wielu ludzi i w jaki sposób poniosło w nich śmierć.  Z drugiej – jak wiele było wspomnianych wyżej odcieni szarości i różnorodnych postaw – zarówno skrajnej brutalności, jak zachowań niezwykle humanitarnych, przykładów podłości i odwagi, dążenia nie tylko do przeżycia, ale również „życia” - w bardzo szerokim tego słowa znaczeniu.  W książce głos oddano wyłącznie świadkom – oprócz wstępu nie ma tutaj zewnętrznej narracji, którą zastępuje niezwykle umiejętny układ fragmentów źródeł. (...) Otrzymaliśmy wyjątkowo plastyczny, działający na wyobraźnię obraz, pokazujący niezwykłe zróżnicowanie obozowego świata. Mimo, że z pewnością  nie jest to lektura łatwa, to jednocześnie naprawdę pasjonująca, od której jest się wręcz trudno oderwać.